Zeytinyağı
Zeytinyağı, en basit tanımlama ile, zeytinin içeriğindeki su ve katı bileşenlerinden ayrıştırılmış halidir.
Zeytin meyvesinin içindeki yağ içeriğinde herhangi bir değişikliğe yol açmayan, sadece mekanik ve fiziksel uygulamalar ile elde edilmiş bir zeytinyağı, taze sıkılmış bir meyve yağıdır, natürel yapısı değişmemiştir, çiğ, doğal ve saftır.
Oda sıcaklığında (20-25°C) sıvı haldedir, rengi berrak yeşilden sarıya kadar değişkenlik gösterebilir, kendine özgü tat ve kokusu vardır.
Zeytin meyvesinin içinde su ve yağ, emülsiyon (birbiri içinde çözünmeyen iki sıvının karışım halde birarada bulunması) durumundadır. Bundan dolayı zeytinden yağ elde etmek için yağın su ve diğer katı bileşenlerden ayrıştırılması gerekir. Natürel zeytinyağı üretiminde hedef, rafine etmeden (ısıl ya da kimyasal müdehale yapmadan), doğal hali ile, gıda olarak tüketilebilen bir yağ elde etmektir.
Çoğunluğu yağlı tohumlardan üretilen diğer bitkisel yağlar rafinasyon işleminden geçmek zorundadır. Bu tür yağları tüketilebilir bir hale getirmek için yağın bileşiminde yer alan istenmeyen maddeler (taş, toprak, toz, büyük moleküller, yağda çözünen ve yağın sabunlaşmayan kısmında bulunan maddeler vb.) rafinasyon işlemi ile uzaklaştırılır ve yağ saflaştırılmaya çalışılır, fakat, yağın doğallığından feragat etmeden rafinasyon işlemin uygulanması mümkün değildir.
Zeytindeki yağ bileşenlerinin, katı ve su bileşenlerinden ayrıştırılması süreci, birden fazla basamaktan oluşur. Günümüz koşullarında bu işlem teknolojik yöntemlerin kullanımı ile gerçekleştirilir. Zeytinin çekirdeği ile birlikte mekanik kuvvetle sıkılıp patlatılarak ezilmesi sürecin ilk basamağıdır. Bu basamak ile ortaya katı ve akışkanlardan meydana gelen “zeytin hamuru” ortaya çıkar, hamur bir süre yoğurulur. Sonrasındaki basamaklarda yağın su ve katı bileşenlerden ayrıştırılması amacıyla sadece fiziksel yöntemler (presleme, santrifüjleme ya da soğuk perkolasyon/seçici filtrasyon) kullanılır.
Tüm süreç boyunca, basamakların hiçbirinde rafinasyon uygulaması yoktur. Herhangi bir kimyasal müdahale içermez. Yağın ayrıştırılması süreci tamamlandığında tohumlardan elde edilen diğer bitkisel kökenli yağlar gibi rafine edilmiş -ısıl ve kimyasal uygulamalara maruz bırakılmış- bir bitkisel yağ ortaya çıkmaz.
Süreç sonunda gözle görülür katı bileşenlerinden ayrıştırılan yağ bulanıktır. Bunun nedeni içeriğinde hala -çıplak gözle ayırt edilemese de- katı partiküller olmasıdır. Yağ çelik tanklarda ve uygun koşullarda bir süre bekletilir, böylece bulanıklığa neden olan partiküllerin dibe çökmesi sağlanır.
Zeytinyağının Sınıflandırılması
1. Natürel Zeytinyağı:
Natürel zeytinyağları da kendi içerisinde "doğrudan tüketime uygun" ve "doğrudan tüketime uygun olmayan" olarak iki kısma ayrılır.
2. Rafine Zeytinyağı: Doğrudan tüketime uygun olmayan ham zeytinyağının, doğal trigliserit yapısında değişikliğe yol açmayan metotlarla (ısıl ve kimyasal işleme tabi tutularak) rafine edilmesi ile elde edilen, sarının değişik tonlarında rengi olan, kendine özgü tat ve kokuda, serbest yağ asitliği oleik asit cinsinden her 100 gramda 0,3 gramdan fazla olmayan yağlardır.
4. Çeşnili Zeytinyağı: Zeytinyağlarına değişik baharat, meyve ve sebzeler veya bunların doğal aromasını içeren maddeler katılarak çeşitlendirilmesi ile elde edilen ve serbest yağ asitliği (maksimum %0,8) oleik asit cinsinden her 100 gramda 0,8 gramdan fazla olmayan yağlardır. Çeşnili zeytinyağlarının kalite ve saflık kıstasları natürel sızma zeytinyağı için verilen kıstaslara uygun olmalıdır.
Derleyen: Uğur Saraçoğlu (mustabeyciftligi@gmail.com)
Kaynaklar:
1. Dünya Zeytin Ansiklopedisi; Uluslararası Zeytin Konseyi; Fausso Luchetti, 1997.
2. Zeytinyağı; Fahrettin Göğüş, Mücahit Taha Özkaya, Semih Ötleş, Eflatun Yayınevi, 2009.
3. İzmir Zeytin Sempozyumu; Ölmez Ağacın Peşinde/Zeytinime Dokunma, 2-3 Eylül 2015.